Een verhaal vol romantiek en tragiek
Elk seizoen tooit het veenlandschap zich in een ander kleurenpalet. Als in de lente de rozemarijnheide en de veenbes ontluiken, verschijnt een wit-rozig bloementa-pijt. De geel bloeiende beenbreek zorgt dan weer voor een zomers festijn. Erg fotogeniek in combinatie met het frisgroene gras. Zelf is Guido verknocht aan de herfst. Die goudbruine kleuren! De mist die zich als een zacht dekentje nestelt aan de voet van de bomen. Pure pracht!
De fotograaf wordt er zowaar melancholisch van.Wat als boven de veenvlakte de avond valt of een plotse nevel opstijgt? Geen nood, als een baken loodst de iconische toren - het Signaal van Botrange – ver-dwaalden naar het juiste pad. Tot 1867 luidde men een klok, in combinatie met een lichtsignaal, om ronddolende wandelaars te waarschuwen. Historische getuige hiervan is de Fischbachkapel.
We bevinden ons in de buurt van Baraque Michel, één van de belangrijkste toegangspoorten tot het na-tuurpark. Je kan er de wagen parkeren en van hieruit ver-trekken tal van wandellussen. “Een hapje en drankje in het gelijknamige restaurant, is de ideale afsluiter van je wan-deltocht”, geeft Guido als tip mee. “De streekspecialiteit is een absolute aanrader: gehaktballetjes van everzwijn met rode kool. Proef zeker ook het ambachtelijke veenbrood“.
De hobbyfotograaf is trots op zijn streek. Meer zelfs, hij heeft een emotionele band met deze plek. Met tragere tred wandelt hij van de Fischbachkapel, naar een groot houten kruis, genaamd “Croix des Fiancés”. Het pad is prachtig, maar zijn stemming droevig. Stilaan ontspint zich het verhaal van het jonge, verliefde paar, François en Marie, dat zich afspeelt in januari 1871. Ze wilden documenten regelen om hun huwelijk te bezegelen. Door een hevige sneeuwstorm, sloeg het noodlot echter toe. Ze verdwaalden en kwamen om door extreme vrieskou. Precies op deze plek werd Marie dood teruggevonden. Zo’n 100 meter verderop haar geliefde. François pro-beerde nog hulp in te roepen, helaas tevergeefs ... Wat een triest verhaal, maar tegelijk romantisch ... Sindsdien is “het Kruis van de Verloofden” een klein bedevaartsoord, een symbool van liefde en hoop. Kippenvel ... ondanks de stralende zon.