Plezierwandeling 18 - De Venen van Sourbrodt

Geplaagd door de wind, twijfelt Sourbrodt tussen twee culturen: beneden klopt het hart van België terwijl de stationswijk haar Duitse herkomst niet verloochent. Het oude station neemt ons mee terug in een tijdperk waarin de stoomtrein de venen doorkruiste. Op het einde van het spoor, achter een laatste wal die gevormd wordt door een rij dennen, gaan we in de richting van het plantenmeer van de Hoge Venen. De weg neemt ons mee naar de Rur, zwart als een veenrivier.

Wat verder lijkt de Troupa-ven beschermd een juwelendoosje van coniferen. Op deze koude en desolate grond, probeerden Russische gevangenen te overleven: op de weg is er een orthodox kruis opgericht voor hun nagedachtenis. De terugkeer loopt door landschappen die ons niet onbekend zijn, de sfeer van dit hoogplateau werd natuurlijk ook al beschreven in de stripverhalen van een groot talent, Didier Comès, een streekgenoot. Dankzij de artiest zijn de veenlandschappen onsterfelijk geworden.

Markering: groene rechthoek en logo zevenster