In de 16e eeuw werd het huidige laatgotische bouwwerk blijkbaar op de plaats van een vorig gebouw aan de oudere toren gebouwd. In de 18e eeuw werden de gotische spitsboogramen, overeenkomstig de smaak van de tijd, omgevormd tot rondbogen.
Het interieur werd volledig voorzien van barok meubilair.
Het kerkschip wordt gedomineerd door een opmerkelijk gotisch netgewelf. De talrijke sluitstenen drukken de volkskunst van hier uit. Er zijn voorstellingen te herkennen van een crucifix, een biddende engel, de H. Jacobus de Oudere in pelgrimsgewaad en meerdere bloemen. De opvallend grote sluitstenen van het koor vormen in hun uitvoering
een tegenstelling tot die van het schip. De interpretatie van de beide voorstellingen
is onduidelijk.
Een kleinood van gotische snijkunst is de groep van Anna te drieën uit de 15e eeuw. Dit waardevolle Keulse werk toont de patroonheilige van de parochie Wirtzfeld Anna met haar dochter Maria en haar kleinzoon Jezus. De groep is in een nieuwgotische nis bevestigd.
De H. Apollonia
Ze stierf de marteldood in 249. De heiligenlegende kent twee versies. Tijdens een gewelddadige aanval tegen de christenen werd Apollonia ondanks haar onberispelijke levenswandel door een mensenmenigte aangevallen en na haar weigering een offer aan de goden te brengen met stenen op de wangen geslagen tot haar tanden uitvielen.
Volgens een andere overlevering trok een beul haar tanden één na één uit met een tang.
Naast de martelkroon en een boek herkent men haar aan haar hoofdattribuut, een tang met tand. Ze wordt aanroepen bij tandpijn.
Het orgel werd in 1970 door het orgelbouwbedrijf Sankt-Willibrord (D) uit Merkstein gebouwd en omvat een hoofdwerk, een rugpositief en pedaal met in het totaal 14 registers.
