Wandelen in de Hoge Venen
Wandelen is enkel toegestaan op de paden. De open veengebieden zijn doorgaans zacht glooiend zonder steile hellingen.
In de bossen eromheen vind je diep ingesneden beekvalleien en droogdalen met een flinke hellingsgraad. Sommige bredere plankenpaden in de open veengebieden zijn geschikt voor rolstoelen en voor kinderwagens met grote wielen.
De beboste zones van de Hoge Venen omvatten vele honderden kilometers verharde en semi-verharde, verkeersvrije bosexploitatiewegen; die vormen niet alleen een paradijs voor fietsers, ook rolstoelen en kinderwagens kunnen er terecht. Naarmate je verder van de parkings, onthaalcentra en bosexploitatiewegen verwijderd raakt, worden de paden doorgaans smaller, natter en ruwer, met veel rotsen en boomwortels.
Toegang tot de Hoge Venen voor wandelaars
Het natuurreservaat is opgedeeld in drie delen:
| B-zones: |
C-zones: |
D-zones: |
| Alleen betreden op de aangeduide wegen en met respect van strikte regels (rekening houden met markeringen) |
Alleen voor personen met een bevoegde natuurgids. |
Streng verboden toegang.
|
De toegang kan door toedoen van het weer (brandgevaar) of andere omstandigheden beperkt worden.
Tijdelijke beperking voor het wandelen
Rode vlag - brandgevaar
Na lange droge periodes, vooral in de maanden maart tot mei, wordt er aan de toegangen van de Hoge Venen regelmatig de rode vlag gehesen. Tegelijkertijd worden de toegangen tot de houden paden, die dwars door de Hoge Venen leiden, door barrières versperd.
Het betreden van de afgesloten gebieden is ten strengste verboden! Dit is in de eerste plaats om brandgevaar te vermijden, want de bovenste laag van het veen droogt relatief snel uit en daardoor bestaat het gevaar dat grote gebieden van het beschermd natuurgebied in vlammen opgaan. Zelfs een weggeworpen sigaret die niet volledig gedoofd is, kan tot een brandhaard leiden die, indien niet tijdig opgemerkt – heel snel kan uitbreiden. De slechte toegang tot de venen bemoeilijkt mogelijke bluswerken.
Bovendien, in geval van algemeen verbod om reden van brandgevaar, zijn alle wandelwegen van het Natuurreservaat verboden, BEHALVE:
- het didactische pad van de “Poleûr tussen Baraque Michel en Mont-Rigi en het didactische pad van Neûr Lowé”.
- de weg rond de „Fagne Wallonne“, vanaf het platform Botrange tot de “Haie de Souck”;
- de verlenging van de Voie Adam in de richting “Chemin de Bêleu”;
- het pad van de «Vecquée».
- De brede boswegen die rond het afgesloten gebied liggen.
Er zijn in de genoemde periode voldoende andere mogelijkheden om de omgeving van de Hoge Venen te ontdekken.
Ter bescherming van de broedvogels
Om de broedvogels (bv. de korhoen) een maximum van rust te garanderen, heeft het bosbeheer beslist de toegang tot de volgende zones te verbieden:
Geleide wandelingen
De natuurcentra en informatiebalies bieden geleide wandelingen van een halve of een hele dag aan met een opgeleide en gediplomeerde natuurgids in het Duits, Frans, Nederlands en Engels. Dit aanbod richt zich zowel tot groepen als tot individuele personen. C-Zones zijn alleen toegankelijk met een erkende natuurgids. Meer info:
De twee natuurcentra, talrijke natuurverenigingen en wandelclubs bieden regelmatig uitgestippelde, geleide themawandelingen door de Hoge Venen aan (soms te betalen), waaraan iedereen deelnemen kan.
Wandelen voor mindervaliden in de Hoge Venen
Door de ondergrond (venen en moeraslandschappen) zijn slechts enkele wandelroutes geschikt voor mindervaliden. Het Poleur-Venn-pad ((Mont-Rigi) is probleemloos geschikt voor mindervaliden.
Wandelingen voor mindervaliden:
Wandelen met honden
Honden zijn niet toegelaten in het natuurreservaat, er zijn wel een aantal paden waar honden aan de leiband toegelaten zijn.
Op volgende wandelingen zijn honden aan de leiband toegelaten:
Over plankenbrugjes door sprookjesland
Indrukwekkende veenmosbulten, heideachtige vegetaties, vennetjes en kletsnatte broekbossen
Wandelen is in de Hoge Venen alleen toegestaan op de paden. In de meest natte delen zou je toch al niet buiten de plankenpaden kunnen wandelen. Ze lopen door een zompig moeras waaruit pollen van pijpenstrootje omhoogsteken; vanop enige afstand lijken die een mooi grastapijt te vormen, maar tussen de bulten van pijpenstro lopen diepe, modderige slenken waarin je al snel een enkel verzwikt. Zo’n slenken-bultenmoeras is in de praktijk haast ontoegankelijk.
Avontuurlijke vlonderpaden en brugjes loodsen je door een lappendeken van indrukwekkende veenmosbulten, heideachtige vegetaties, vennetjes en kletsnatte broekbossen. Je wandelt onder knoestige berken en wilgen door, waarop talloze soorten mossen en korstmossen groeien, om even verderop weer te genieten van een panoramisch uitzicht over een haast onbegroeide, golvende veenvlakte.
Wanneer langlauf mogelijk wordt houden de beoefenaars er niet van dat de wandelaars gaan stappen in de vers getrokken sporen. Vandaar dat verschillende paden in de Hoge Venen speciaal werden bebakend voor de winter. De beste toegangspunten zijn het Natuurparkcentrum en het Signaal van Botrange, Mont-Rigi of de Baraque Michel.
Twee paden zijn zelfs toegankelijk voor honden aan de leiband: Baraque Michel & Centre Nature - Signal de Botrange.
De cafés/restaurants op de diverse toegangspunten zullen u met genoegen ontvangen. Ruime gratis parkings zijn te uwer beschikking.
