De spoorlijn van Weywertz naar Jünkerath, die in 1912 door de Pruisische regering werd geopend, werd aangelegd uit militair belang om het militaire oefenterrein in Elsenborn met de spoorlijn te verbinden. In het gebied van de gemeente Bütgenbach waren voor de spoorlijn in totaal 12 bruggen nodig. Het viaduct van Bütgenbach was het belangrijkste bouwwerk op de spoorlijn. Met zijn zes bogen, een hoogte van 30 meter en een lengte van 104 meter verbond het viaduct de zijvalleien van Kolberg en Burgfelder.
Al tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de brug in 1916 bijna opgeblazen door een Russische spion. Een andere vergeefse poging om de brug op te blazen werd ondernomen door Belgische militairen in 1940. De binnenvallende Wehrmacht mocht deze strategisch belangrijke spoorlijn niet in handen krijgen. Het opblazen kon echter verijdeld worden door een Duitse speciale eenheid.
Toen de Wehrmacht zich uit België terugtrok, werden alle bruggen toch nog verwoest. Op 13 september 1944 blies een Duits commando twee pijlers van het viaduct van Bütgenbach op. De Belgische spoorwegmaatschappij NMBS herstelde het viaduct en al in maart 1946 reden er weer treinen over de herstelde brug. In mei 1952 werd de lijn Weywertz - Jünkerath gesloten voor het reizigersverkeer.
Het vrachtverkeer, hoofdzakelijk hout- en kolentransport, bleef tot het begin van de jaren tachtig voortbestaan. Vanaf 1982 werd de lijn stilgelegd. In oktober 2004 passeerde de laatste trein, een speciale toeristische rit met gekoppelde treinrijtuigen met eigen aandrijving, over het viaduct.
Drie jaar later werden de sporen verwijderd en sinds 2014 kunnen fietsers en wandelaars op RAVeL L45a genieten van het uitzicht over de Warchevallei tussen Kolberg en Burgfeldern.
